3.1 Istorijski okvir - graditeljsko i kulturno nasleđe

 

Razvoj ovog područja započet je gradnjom filmskog kompleksa preduzeća Avala film 1946. godine kao prvog filmskog centra Jugoslavije. Bio je to državni posleratni projekat čiji su otvoreni javni prostori, studiji i druge prateće zgrade, kao i oprema za snimanje, laboratorijsku i tonsku obradu, projektovane sa ambicioznim planom koji je predviđao proizvodnju od oko 40 igranih filmova godišnje. Postojala je vizija da Beograd postane jedan od najvećih evropskih filmskih centara. Iako ova ideja nikada nije realizovana, Avala film jeste postao naveći kinematografski centar Jugoslavije. Njegovih pedeset godina rada, do devedesetih godina XX veka, smatraju se zlatnim periodom jugoslovenskog filma.

Tokom prosperitetnih godina izgradnje i urbanizacije Beograda, krajem 60-ih i 70-ih godina prošlog veka na ovom prostoru nastaće i kompleks Fakulteta za sport i fizičko vaspitanje (DIF) i novi kompleks Radio-televizije Srbije. Time je započeto širenje urbane matrice od topčiderskog uzvišenja ka padinama i formiranje naselja Cerak i Rakovica. Gradska periferija je tada dobila prvo naselje integrisano sa prirodom, istaknute modernističke postavke tog vremena - Cerak vinograde.

U periodu društveno-ekonomske tranzicije, koji je nastupio sa raspadom SFR Jugoslavije, dolazi do stagnacije i fimski centar se pripaja preduzeću Jugoeksport sa idejom pokušaja revitalizacije posrnule filmske industrije. Međutim, napori su okončani  bankrotom, a potom i stečajem preduzeća usled opterećenja sankcija devedesetih godina. U periodu privatizacije javnih preduzeća, koji je nastupio nakon 2000. godine Avala film je prodat 2015. godine. Filmske trake sa najvrednijim filmovima naše kinematografije prebačene su u Jugoslovensku kinoteku, neposredno pre prodaje.

Postojao je pokušaj revitalizacije filmskog centra uz pomoć države tokom perioda demokratskih promena. Bilo je i nagoveštaja nekoliko investitora koji su želeli da investiraju u ovu kompaniju, ali su i ti pokušaji propali. Studiji i skladišta stajali su zapušteni, a tehnologija je zastarila. Filmska laboratorija prestala je da radi i napuštena je. Svi filmski radnici, pažljivo odabrani za razvoj filma napustili su „Avalu“ davno. Fundus kostima i rekvizita ostavljeni su u totalnom neredu.

S vremena na vreme, filmska ekipa bi se pojavila i snimila nešto u razorenim, polupraznim prostorijama, ali je proizvodnja definitivno ugašena 20 godina ranije.

Danas, ostaje samo pamćenje mesta na kome je snimljeno 200 dugometražnih filmova, 430 dokumentaraca (svaki četvrti film na prostoru bivše Jugoslavije) i oko 20 koprodukcijskih filmova sa inostranim partnerima. Mnoga dostignuća predstavljala su našu zemlju na filmskim festivalima širom sveta, a neka od najvažnijih priznanja su: Grand Pri Specijal u Kanu i Zlatni globus u Los Anđelesu za film "Skupljači perja" Aleksandra Saše Petrovića, Zlatni medved u Berlinu za film "Rani radovi" Želimira Žilnika, Srebrni medved u Berlinu za film "Nevinost bez zaštite" Dušana Makavejeva, nominacija Američke akademije za filmove "Tri" i "Skupljači perja", koji su bili u užem izboru za nagradu za najbolji film na stranom jeziku.

 

Slika 30: Inserti iz filmova o izgradnji filmskog kompleksa u Košutnjaku u produkciji Avala filma: Slike 1 i 2 - „U filmskom gradu“ snimio S. Radović; Slika 3 – „Filmski grad“, snimili M. Ivanjikov i S. Radović (foto: iz arhive Avala Studios-a)

3.2 Postojeća fizička struktura

Područje konkursnog obuhvata odlikuje  se neujednačenim  i delimično zapuštenim prostorima, posebno u zoni nekadašnjeg kompleksa filmske industrije. U cilju preglednosti postojećih izgrađenih struktura u obuhvatu i njihovog faktičkog stanja, popis objekata sa valorizacijom urađen je prema karakterističnim zonama i korisnicima i prikazan je tabelarno u prilogu uz program - I INFORMACIONI I GRAFIČKI PRILOZI - 04 - PRIKAZ POSTOJEĆEG STANJA OBJEKATA.

Slike 31: Pogled na zapuštene prostore unutar nekadašnjeg filmskog kompleksa (foto: iz arhive Avala Studios-a)

 

Mapa fizičkih struktura

 

Mapa fizičkih struktura – status objekata

3.3 Saobraćajna povezanost

Šira saobraćajna matrica

Položaj lokacije u odnosu na šire gradsko tkivo i uličnu mrežu

 

Lokacija konkursa nalazi se na jugozapadnom području, šumadijskog dela Beograda, unutar kontinualno izgrađene celine grada, na opštini Čukarica. Sa severne strane graniči se sa naseljem Banovo brdo, sa zapadne strane oslanja se na postojeća stambena naselja Repište i Cerak, sa jugozapadne Skojevskim naseljem i sa istočne strane park-šumom Košutnjak.

Sistem saobraćaja na širem planu organizovan je podužnim sabirnim ulicama - centralnom Požeškom i Trgovačkom (Banovo Brdo i Žarkovo) i obodnim ulicama duž Makiša - Radničkom, Lazarevačkim drumom, Ulicom Milorada Jovanovića i Vodovodskom, kao i dijagonalnim pravcima - ulicama: Blagoja Parovića, Ace Joksimovića, Ratka Mitrovića i Pilota Mihaila Petrovića ka Rakovici.

 

Slika 32: Postojeća saobraćajna matrica šireg okruženja lokacije – segment karte (foto: Bing Maps)

Uža saobraćajna matrica

Lokacija konkursnog obuhvata, sa širim područjem grada povezuje se preko ulica Blagoja Parovića i Kneza Višeslava koje su u rangu ulica I reda. Ovaj potez ujedno i čini istočnu granicu predmetnog područja. Deo Ulice Kneza Višeslava, koja se pruža u pravcu severa, od kružnog toka sa Ulicom Blagoja Parovića, u rangu je ulice II reda. Zapadnu granicu područja čini Ulica Miloja Zakića koja je u rangu ulice II reda i koja se, na krajnjem južnom delu lokacije, povezuje sa UlicomKneza Višeslava.

Opšta karakteristika ulične mreže, u neposrednom okruženju je, da su to potezi promenljivih regulacionih širina sa po jednom saobraćajnom trakom po smeru.

Od Ulice kneza Višeslava, kroz šumu Košutnjak, pruža se Pionirska ulica prema Rakovičkoj dolini, ka magistralnom potezu Ulice Patrijarha Pavla. Ova ulica je veoma skromnih fizičkih karakteristika sa kolovozom od maksimalno 6m i sa nepovoljnim situaciono-nivelacionim elementima. To ukazuje da je značaj ovog poteza za povezivanje predmetne lokacije sa primarnom uličnom mrežom u okruženju veoma mala.

Javni gradski prevoz

Područje konkursa u postojećem stanju periferno opslužuje autobuski podsistem, sa četiri (4) linije. Ulicom kneza Višeslava prolaze tri (3) a Ulicom Miloja Zakića jedna (1) autobuska linija. Autobuske linije čije trase idu Ulicom kneza Višeslava su:

• Linija 23, koja prolaskom kroz centralno područje grada, povezuje naselja Karaburmu na severu sa Vidikovcem na južnom području grada. Ovo je i najznačajnija linija na ovom području sa petominutnim intervalom
• Linija 53, koja povezuje jedan od najznačajnijih gradskih terminusa Zeleni venac sa naseljem Vidikovac
• Linija minibusa E2, koja staro jezgro Beograda - Dorćol povezuje sa naseljem Petlovo brdo.

Ulicom Miloja Zakića saobraća autobuska linija 57 lokalnog karaktera koja polazi i završava na području Banovog brda (na terminusu tramvajsko-autobuske okretnice u Požeškoj ulici) opslužujući naselja i sadržaje na širem prostoru Banovog brda. Ova linija ima ređi interval dolazaka.

Neposredan kontakt predmetne lokacije sa sistemom javnog prevoza putnika ostvaruje se, u Ulici kneza Višeslava na stajalištima „Pionirski gad“ i „Skojevska“ a u Ulici Miloja Zakića na stajalištima „Miloja Zakića“ i „Dimitrija Avramovića“. Prema broju putnika koji uđu i izađu iz vozila javnog prevoza na stajalištima, u vršnom satu, najznačajnije je stajalište „Skojevska“.

Interna saobraćajna matrica

Postojeća interna mreža kolskog saobraćaja područja konkursnog obuhvata nedovoljno je razvijena i uređena, dotrajale infrastrukture i sa minimalnim kapacitetima da opsluži postojeće sadržaje na lokaciji. Povezanost sa trasama gradskog saobraćaja koje čine granicu obuhvata obezbeđena je iz Ulice kneza Višeslava (ulaz u kompleks PGP RTS-a i ulaz u kompleks Avala Studios kojim se obezbeđuje pristup i objektima Košutnjak i Zastava filma, kao i Arhivu Jugoslovenske kinoteke; zatim ulazi iz pravca Rakovice do Vatrogasno-spasilačke jedinice i kompleksa Crkve Sv. apostola i evangeliste Luke) i iz Ulice Blagoja Parovića odvaja se interna saobraćajnica kompleksa Fakulteta (ulaz u kompleks DIF-a). Trenutno ne postoji pristupna saobraćajnica iz pravca Ulice Miloja Zakića.

Pešački i biciklistički saobraćaj

Pešački saobraćaj je umanjenog intenziteta po obodima konkursnog obuhvata, posebno osnovni potez Ulice kneza Višeslava koji neposredno tangira predmetnu lokaciju je sa delimično izgrađenim obostranim trotoarima promenljive širine. Na ovom potezu u značajnoj dužini nedostaje trotoar na strani prema lokaciji konkursnog područja. Biciklističke staze ne postoje u zonama trasa glavnih ulica.

Unutar konkursnog područja očitava se deficit uređenih i regulisanih trasa pešačkog i biciklističkog saobraćaja, posebno u zonama obuhvata pod šumom koje su u potpunosti nedostupne javnosti, mestimično otežanog pristupa i prohodnosti.

Parkiranje

U postojećem stanju parkiranje se obavlja na pripadajućim parcelama i u regulaciji saobraćajnica. Usled nedovoljnog broja parking mesta, prisutno je neregularno parkiranje na svim raspoloživim površinama.

3.4 Prirodna i kulturna dobra – mere zaštite

Sa aspekta zaštite kulturnih dobara i u skladu sa Zakonom o kulturnim dobrima (,,Službeni glasnik RS“ br.71/94, 52/11-dr. zakon i 99/11-dr. zakon) deo prostora konkursnog obuhvata, od zone bazena „Košutnjak“ obuhvatajući kompleks DIF-a do kompleksa RTS-a, nalazi se u okviru prostorne kulturno-istorijske celine Topčider koja je utvrđena za kulturno dobro od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju (Odluka, „Službeni glasnik SRS" br. 47/87) (videti Plan detaljne regulacije prostorno kulturno-istorijske celine Topčider – II faza, celina 3, Gradske opštine Savski venac, Čukarica i Rakovica ("Sl. list grada Beograda",br.88/16)).

Odredbama PGR-a Beograd u okvire urbanističke zaštite stavljeno je stambeno naselje u bližem okruženju predmetnog obuhvata - Cerak vinogradi, kao celina epohe moderne u režimu potpune zaštite, dok je Filmski grad unutar konkursnog obuhvata u Košutnjaku celina epohe moderne u režimu delimične zaštite.

 

Slika 33: Prikaz istorijskog razvoja područja Prostorno kulturno istorijske celine Topčider (videti u prilogu uz program - V OSTALA KONKURSNA DOKUMENTACIJA - 01 Program za urbanistički plan Prostorno kulturno-istorijske celine Topčider)

Razvoj okoline Beograda, započet je sa urbanim razvojem Topčidera i formiranjem danas značajnih gradskih celina i naselja, čiji je rubni pojas i lokacija konkursnog obuhvata.

Slika 34: Podela područja Prostorno kulturno istorijske celine Topčider na zone (Plan detaljne regulacije prostorno kulturno-istorijske celine Topčider – II faza, celina 3, Gradske opštine Savski venac, Čukarica i Rakovica ("Sl. list grada Beograda",br.88/16)) - zona 7 pripada obuhvatu konkursa

Istorijat područja Topčider

Područje prostorne kulturno-istorijske celine Topčider nalazi se nadomak beogradske varoši. Zaokruženo je sa severa rekom Savom, a sa zapada i istoka grebenima avalskih pobrđa koji se spuštaju ka Savi, formirajući dolinu Topčiderske reke. Sa istočne strane su Dedinje i Banjički vis, a sa zapadne strane Banovo i Petlovo brdo.

Slika 35: Topčider plan iz 1905. godine, https://beogradskonasledje.rs

Toponim Topčider nastao je od reči turskog porekla „topči“ sa značenjem tobdžija i reči „dare“, persijskog porekla, što znači potok, dolina. Već sam naziv ukazuje na to da su u vreme turske vlasti u Srbiji na ovom prostoru bili locirani artiljerijski logori u kojima su Turci izlivali svoje topove. Sa austrijskom okupacijom Beograda, u prvim decenijama 18. veka, nastajali su ovde i majuri, imanja austrijskih velikodostojnika i upravnika Beograda.

Međutim, tek u vreme vladavine kneza Miloša, Topčider postaje najznačajnije mesto u okolini Beograda. Godine 1831. započeto je građenje rezidencijalne celine Miloša Obrenovića, sred najšireg dela topčiderske doline, prve i jedine rezidencije ovog tipa u novoj srpskoj državi. U periodu između 1831. i 1834. godine nastali su osnovni planski rasporedi topčiderske rezidencije i završene najznačajnije građevine: Konak kneza Miloša, Crkva svetih apostola Petra i Pavla, Crkveni konak, ekonomske zgrade. Do danas je sačuvana, mada u prepravljenom obliku, i zgrada topčiderske restoracije, kafana „Milošev konak“. Danas sačuvani objekti predstavljaju svedočanstvo Miloševog vremena u kojem je došlo do postepenog napuštanja balkanske tradicije u arhitekturi i okretanja modernim evropskim tokovima. Sa građenjem rezidencijalnog kompleksa planiran je i podizan park u tada modernom engleskom stilu. Za uređenje parkovskog prostora bio je odgovoran Atanasije Nikolić, profesor matematike, „načertanija“ i „zemljomerija“ i prvi rektor Liceja u Kragujevcu, koji ovde formira prvu uređenu parkovsku površinu u Beogradu. „Prirodni“ engleski način uređenja parka ogledao se u vijugavim stazama, bogatom rastinju i upotrebi vode u obliku potočića i jezeraca. S vremenom je ukrašen i kamenim spomenicima, skulpturama, vodoskocima i fontanama.

Na prostoru ove najstarije uređene celine - Topčidera, prostoru rezidencijalnog kompleksa Obrenovića - nalazi se ukupno osam utvrđenih spomenika kulture: Konak kneza Miloša (kulturno dobro od izuzetnog značaja), Topčiderska crkva, Crkveni konak u Topčideru, Zgrada Kovnice novca, skulptura Žetelica, Obelisk, spomenik Arčibaldu Rajsu i Dvorski kompleks na Dedinju. Prostorna kulturno-istorijska celina Topčider 1987. godine utvrđena je za kulturno dobro od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju.

Slika 36: Topčider, plan iz 1922. godine, https://beogradskonasledje.rs

Kulturna dobra

Urbanistička zaštita prostora i objekata

Urbanistička zaštita predstavlja veoma značajan segment planiranja, koja ima zadatak da ukupno urbanističko i arhitektonsko nasleđe planira i uključi u savremene tokove života grada kao faktor njegovog ukupnog razvoja. Mehanizmi zaštite omogućavaju stvaranje ambijenta koji bi svojim antropocentričnim kvalitetom trebalo da uspostave estetski i suštinski prihvatljiv životni prostor.

Pod mehanizmima urbanističke zaštite smatraju se horizontalna i visinska regulacija, čuvanje silueta i vizura, primena materijala, boje i arhitektonskih elemenata, kojima se definiše i prepoznaje prostor i fizička struktura određenog područja. Urbanistička zaštita prostora može se definisati i kao planiranje u kontekstu. Kao takva treba da vrednuje stvorene prostore i objekte sa urbanističkog i ambijentalnog aspekta i stvori planske preduslove za njihovu zaštitu.

U kontekstu urbane obnove i urbane regeneracije i rekonstrukcije, polje kreativnih i praktičnih planerskih mogućnosti je mnogo šire, s obzirom na to da su predmet urbane obnove najčešće prostori i lokacije većih kapaciteta. U takvim prostorima najčešće se nalazi manji broj objekata koji su kulturna dobra i sami po sebi predstavljaju značajne urbane repere koji svojim postojanjem mogu da predstavljaju okosnicu identiteta predmetnog planskog područja. U takvim okolnostima uslovi i mere zaštite nadležne službe zaštite spomenika kulture postaju kreativni stimulans u daljem procesu planiranja.

U okviru konkursnog obuhvata zona Filmski grad (zona 64) prepoznata je u kategoriji posebnih urbanih vrednosti kao vredna arhitektonsko - urbanistička celina epohe Moderne u režimu delimične urbanističke zaštite, prema kriterijumu K6 - “Specifičan doprinos oblasti„ (videti u planskoj dokumentaciji - Izmene i dopune plana generalne regulacije građevinskog područja sedišta jedinice lokalne samouprave - grad Beograd (celine I-XIX) - (I faza - 2. etapa) ("Sl. listu grada Beograda" br 27/22) - grafički prilog br. 08)).

 

„Režim delimične zaštite arhitektonsko-urbanističkih celina podrazumeva očuvanje postojećih vrednosti urbanističko-arhitektonskog koncepta i njegovo dalje unapređivanje u smislu remodelacije i poboljšanja standarda komplementarnih sadržaja stanovanja, obavezno poštujući autentične vrednosti urbanizma i arhitekture moderne.“

 

Na području  konkursnog  obuhvata   nalazi se i deo  zone 58 (Topčider) definisano kao kulturno dobro od izuzetnog značaja u skladu sa ranijim planskim dokumentima.

U okviru konkursnog obuhvata nalazi se i obeleženo područje šume vrednovano kao ekološko estetsko funkcionalni  prostori u  urbanom tkivu (videti dalje u tekstu - Prirodna dobra).

 

Slika 37: Depoi arhiva Jugoslovenske kinoteke - ustanove kulture od nacionalnog značaja (foto: iz arhive Avala Studios-a)

Državni audiovizuelni arhiv Srbije – Jugoslovenska kinoteka

U okviru konkursnog obuhvata, Aktom Ministarstva kulture i informisanja Vlade Republike Srbije, 05 broj: 022-3566/2013 od 30. aprila 2013. godine, doneta je Odluka o sticanju statusa ustanove kulture od nacionalnog značaja („Službeni glasnik RS“, broj 41/13), kojom su status ustanove kulture od nacionalnog značaja stekle Jugoslovenska kinoteka i Filmski centar Srbije, kao ustanove kulture čiji je osnivač Republika Srbija i koje obavljaju stručne poslove u oblasti kinematografije.

U skladu sa članovima 19 i 20 Zakona o kulturi („Službeni glasnik RS“ br. 72/09, 13/16 i 30/16), doneta je Strategija razvoja kulture Republike Srbije od 2017. do 2027 godine u kojoj je u tački 3.1. Razvoj institucionalnog okvira sistema kulture, kao kapitalna investicija naveden „završetak izgradnje depoa za smeštaj filmske građe Jugoslovenske kinoteke na Košutnjaku, čime bi se obezbedili uslovi za njenu zaštitu“, čija je prva faza realizovana izgradnjom 2007. godine. kada je Arhiv dobio novi, savremeno opremljen depo.


Prirodna dobra

U zaštićenoj prostornoj kulturno-istorijskoj celini Topčider čuvaju se ne samo kulturne i istorijske karakteristike i odlike, već i prirodne i ambijentalne. Zelene površine su deo urbanog predela i imaju izuzetan značaj u oblikovanju indentiteta grada.

U kontaktnoj zoni konkursnog obuhvata, duž granice obuhvata uz Ulicu kneza Višeslava, prostire se ekološki značajno područje EZP) Spomenik prirode „Šuma Košutnjak” koje је zaštićeno Rešenjem o proglašenju zaštićenog područja „Šuma Košutnjak” („Službeni list Grada Beograda”, broj 34/14). Zaštićeno područje svrstava se u III kategoriju, kao zaštićeno područje od lokalnog značaja, odnosno područje značajno za grad Beograd.

 

Slika 38: Segment mape trajnih dobara GUP-a Beograda 2021 sa ucrtanom granicom obuhvata konkursa

Svojim položajem u zoni potpune urbane izgrađenosti, šuma Košutnjak predstavlja jezgro zelene infrastrukture, odnosno vitalni element sistema zelenih površina grada Beograda i ima veliku ulogu kao regulator lokalne i regionalne klime grada. Takođe, prostor Košutnjaka je jedna od najznačajnijih lokacija grada sa aspekta očuvanja biodiverziteta i diverziteta urbanog predela, unapređenja kvaliteta životne sredine kao i vredan prostorni resurs za rekreaciju stanovnika grada.

GUP-om Beograda 2021 šuma Košutnjak je definisana kao celina koja sa aspekta zaštite biljaka i životinja i njihovih staništa, pored nacionalnog ima i međunarodni značaj i da se u potpunosti mora očuvati njena forma i funkcija (kao sastavni deo ekološke mreže od međunarodnog značaja).

Sa stanovišta zaštite prirodnih vrednosti i retkosti prostorne celine Topčider postoje više evidentiranih prirodnih dobara. U tom smislu, posebno se ističu dve celine: prostor šume Košutnjak i kompleks Topčiderskog parka.

Šuma Košutnjak - zaštićeno prirodno područje u kategoriji Spomenik prirode „Šuma Košutnjak” proglašava se zaštićenim zbog značajnih prostornih funkcija i bio-ekoloških vrednosti kompleksa pod šumskom vegetacijom i kao i radi očuvanja staništa raznovrsne faune sisara, ptica, insekata, gmizavaca i vodozemaca i objekata geološkog nasleđa koji imaju karakter prirodnih retkosti i veliki značaj za proučavanje geološke istorije Beograda. Spomenik prirode „Šuma Košutnjak” nalazi se na teritoriji grada Beograda, na području Gradske opštine Rakovica i gradske opštine Čukarica. Ukupna površina zaštićenog područja iznosi 265 ha 25 a 98 m².

Topčiderski park - predstavlja vredan prostor pejzažno arhitektonskog nasleđa. Pored zaštićenog spomenika prirode „Platan kod Miloševog konaka“ sadrži i veći broj stabala znatne starosti i izvanredne vitalnosti i dekorativnosti. U tom smislu, a po osnovu Zakona o zaštiti životne sredine („Službeni glasnik RS“, broj 66/91 i 135/04). Zavod za zaštitu prirode Srbije pokrenuo je aktivnosti za postupak buduće zaštite prostornih celina koje obuhvataju šumu Košutnjak i Topčiderski park. Kao takvi, ovi prostori se mogu u celosti smatrati evidentiranim prirodnim dobrima. Zavod za zaštitu prirode Srbije je u skladu sa zakonskom regulativom, pripremio studiju  Spomenik prirode „Šuma Košutnjak“ kao predlog kojim se pokreće postupak donošenja akta kojim se prostor šume Košutnjak u predloženim granicama stavlja pod zaštitu.

3.5 Zelena infrastruktura – postojeće stanje

Zelena infrastruktura predmetnog područja predstavlja obod šume Košutnjak i čine je pretežno zone zelenih površina pod drvenastom vegetacijom od kojih je manji deo, neposredno uz komplekse objekata planski sađen i uređen, dok je veći deo obrastao spontano razvijenom vegetacijom različite spratnosti.

Elementi zelene infrastrukture u zoni izgrađenih struktura oblikovani su na različite načine i u njima dominira uglavnom visoka vegetacija (pojedinačna stabla i grupacije). Iako prvobitno uređene (tokom izgradnje kompleksa na prostoru konkursnog obuhvata), sve postojeće zelene površine i šume su trenutno u stanju niske vitalnosti i dekorativnosti i u većoj meri bez adekvatne mere nege i održavanja.

Slika 39: Visoka vegetacija unutar obuhvata (foto: iz arhive Avala Studios-a)

RARITET

Kao izuzetna vrednost na parkovski uređenom delu, u zoni ulaza u kompleks Avala studios i duž glavne interne saobraćajnice kompleksa u obuhvatu izdvaja se leja čempresa (Cupressus sempervirens), koje čini niz stabala i koje daju izuzetnu ambijentalnu i ekološku vrednost celom prostoru (slika 43).

Slika 40: Ulaz u kompleks Avala studios - leja čempresa (foto: iz arhive Avala Studios-a)

DIVERZITET VRSTA FLORE

Kao izuzetna vrednost na parkovski uređenom delu, u zoni ulaza u kompleks Avala studios i duž glavne interne saobraćajnice kompleksa u obuhvatu izdvaja se leja čempresa (Cupressus sempervirens), koje čini niz stabala i koje daju izuzetnu ambijentalnu i ekološku vrednost celom prostoru (slika 39).

BONITET

Na predmetnom području su prisutne vrste koje su u manjem ili višem stepenu prilagođene ovdašnjim uslovima sredine. Neposredna blizina šume Košutnjak obezbeđuje povoljnu vlažnost vazduha i nižu temperaturu stvarajući povoljne mikroklimatske uslove za održanje šumske vegetacije. Međutim, usled spontanog (neplanskog) razvoja, kao i višedecenijskog odsustva nege i neadekvatnog gazdovanja, prethodnim istraživanjima na lokaciji, utvrđeno je da je šumska vegetacija izložena devastacionim procesima što se registruje prisustvom suvih, obolelih, fiziološki slabih i oštećenih stabala i kao i značajnim prisustvom invazivnih vrsta. Posebnu opasnost predstavljaju stabla smanjene vitalnosti i visoke vitkosti koja imaju malu otpornost na udare vetra što ovu zonu čini rizičnom i nebezbednom.

Slika 41: Visoka vegetacija i zelene površine u kompleksu Avala studios (foto: iz arhive Avala Studios-a)

Zoniranje postojeće zelene infrastrukture u obuhvatu prikazano je šematski (detaljnije videti u prilogu uz program - I INFORMACIONI I GRAFIČKI PRILOZI - 05 - PRIKAZ POSTOJEĆEG STANJA ZELENILA - 05 Mapa zona prisustva elemenata zelene infrastrukture – šematski prikaz) i obuhvata sledeće zone:

- Zona visoke vegetacije gustog sklopa (više od 75%)
- Zona visoke vegetacije potpunog sklopa (od 50% do 75%)
- Zona neuređenih zelenih površina
- Zona gradskog ugara sa drvenastom vegetacijom invanzivnih vrsta
- Uređena zelena zona porte Crkve Svetog apostola Luke

 

 

Mapa zona prisustva elemenata zelene infrastrukture – šematski prikaz

Pregled pojedinačnih elemenata (stabala) zelene infrastrukture data je u prilogu uz program - I INFORMACIONI I GRAFIČKI PRILOZI - 05 - PRIKAZ POSTOJEĆEG STANJA ZELENILA – 05.1 Mapa preliminarnih rezultata vitalnosti stabala (2020-2022)

Mapa preliminarnih rezultata vitalnosti stabala (2020-2022)

Na polju 1 je evidentirano oko 1200 jedinki drveća, od čega je oko 1150 determinisano. Na osnovu terenskog snimka i analize numeričkih podataka, može se zaključiti da su pretežno prisutna zrela odrasla stabla (srednje i starije dobi). Kvalitet vegetacije na polju 1 je srednje vrednosti (na približno dve trećine stabala su uočena oštećenja kao i fitopatološka oboljenja).

Na polju 2 je evidentirano oko 910 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 835. Kvalitet vegetacije na polju 2 je loš. Tri četvrtine stabala ima ocenu nižu od srednje za dekorativnost, sa izuzetno velikim prisustvom stabala sa ocenom 1 (oko 160 komada). Samo dvadesetak stabala je ocenjeno ocenom 4 za vitalnost i dekorativnost, što ovo polje generalno čini jako lošeg kvaliteta.

Na polju 3 je evidentirano oko 1120 stabala, od čega je determinisano oko 1070. Kvalitet vegetacije na polju 3 je srednjeg kvaliteta. Tri četvrtine stabala ima ocenu nižu od srednje za dekorativnost, sa izuzetno velikim prisustvom stabala sa ocenom 1 (oko 160 komada). Samo oko dvadeset stabala je ocenjeno sa ocenom 4 za vitalnost i dekorativnost, što je izrazito nizak broj u ukupnom broju jedinki polja.

Na polju 4 je evidentirano oko 1225 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 1080. Oko sto trideset stabala je sasušeno u tolikoj meri da ih nije bilo moguće determinisati. Evidentirano je 40 vrsta drveća. Iz numeričkih pokazatelja se može zaključiti da je na polju 4 vegetacija izuzetno lošeg kvaliteta jer je oko 70 % stabala ocenjeno ocenom 1 za vitalnost, oko 20% ocenom 1 i 50% ocenom 2 za dekorativnost. Samo dva stabla su ocenjena najvišom ocenom 5 za vitalnost i dekorativnost i 8 stabala ocenom 4 za vitalnost.

 

Na polju 5 je evidentirano oko 230 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 195. Oko trideset komada drveća je suvo, oštećeno ili devastirano u meri da ih nije bilo moguće determinisati. Na polju 5 je prisutno oko 20 vrsta. Na osnovu analize podataka zaključuje se da je vegetacija na polju 5 veoma lošeg kvaliteta jer je više od 70% vegetacije ocenjeno ocenama dva i jedan. Samo oko sedam stabala je ocenjeno ocenom 4 za vitalnost.

 

Na polju 6 je evidentirano oko 1210 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 1170. Oko 45 stabala je suvo te ih nije bilo moguće determinisati. Evidentirano je 58 vrsta drveća. Na polju 6 više od 50% jedinki u sastojini je ocenjeno niskim ocenama 2 i 1. Ali sa druge strane, evidentiran je veći broj stabala ocenjenih za vitalnost sa ocenom 4 (oko 55) i ocenom 5 (oko 10 ).

Na polju 7 je evidentirano oko 740 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 720. Oko dvadeset pet (25) stabala je suvo i devastirano tako da ih nije bilo moguće determinisati. Evidentirana je 41 vrsta drveća. Na osnovu analize podataka snimanja može se zaključiti da je vegetacija na polju 7 srednjeg do lošeg kvaliteta prema oceni vitalnosti i dekorativnosti, jer je nešto manje od polovine stabala ocenjeno sa ocenom 3 i 4. Oko 25 stabala je ocenjeno ocenom 4 za vitalnost.

Na polju 8 je evidentirano oko 690 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 675. Oko 15 stabala je suvo te ih nije bilo moguće determinisati. Evidentirano je 46 vrste drveća. Zdravstveno stanje dominantnih vrsta drveća se može oceniti kao loše, jer samo kod ≈20% stabala nisu uočena oštećenja i oboljenja. Prisutan je i veći broj invazivnih vrsta. Na osnovu kvantitativnih podataka se zaključuje da je vegetacija na polju 8 srednjeg do lošeg kvaliteta prema oceni vitalnosti i dekorativnosti, jer je nešto manje od polovine stabala ocenjeno sa ocenom 3 i 4. Oko 15 stabala je ocenjeno ocenom 4 za dekorativnost a jedno stablo hrasta cera (Quercus cerris) je ocenjeno ocenom pet za vitalnost i dekorativnost.

Na polju 9 je evidentirano oko 660 jedinki drveća, od čega je determinisano oko 640. Oko petnaest (15) stabala je suvo i devastirano tako da ih nije bilo moguće determinisati. Evidentirano je 40 vrsta drveća. Prisutan je i veći broj invazivnih vrsta. Zdravstveno stanje dominantnih vrsta drveća se može oceniti kao loše, jer samo kod <20% stabala nisu uočena oštećenja i oboljenja. Na osnovu dobijenih podataka može se zaključiti da je vegetacija na polju 9 lošeg kvalitet prema oceni vitalnosti i dekorativnosti, jer je više od polovine stabala ocenjeno sa ocenom 2 i 1. Neznatan broj stabala je ocenjen ocenom 4 i 5 za vitalnost.

Na polju 10 je evidentirano oko 1230 jedinka drveća, od čega je determinisano oko 1140. Oko 90 stabala je suvo i oštećeno do te mere da ih nije bilo moguće determinisati. Evidentirano je 28 vrsta drveća. Stanje za celu grupaciju drveća na polju 10 se može oceniti kao loše u pogledu ocena vitalnosti i dekorativnosti, jer su stabla pretežno ocenjena niskim ocenama (2 i 1). Broj stabala sa visokim ocenama 4 i 5 za vitalnost i dekorativnost je neznatan u odnosu na ukupan broj jedinki u sastojini.

 

Na površini polja 11 evidentirano je i analizirano oko 1340 stabala, od čega je oko 430 stabala četinarskih vrsta. Na ovoj površini identifikovano je oko 170 stabala koja pripadaju invazivnim vrstama. Procenjeno je da je prisustvo invazivnih jedinki ovih vrsta je daleko veće, ali zbog gustog sklopa i ograničenog pristupa nije bilo moguće njihovo pozicioniranje i evidentiranje. Invazivne drvenaste vrste u velikoj meri utiču na opšte stanje vegetacije na celom analiziranom prostoru i njegovoj okolini pre svega zbog većeg ekološkog potencijala i mogućnosti da osvajaju okolni prostor. Na pojedinim delovima ovog prostora invazivne vrste ubedljivo dominiraju i direktno ugrožavaju drugu autohtonu vegetaciju. Identifikovano je i pozicionirano oko 60 potpuno suvih stabala. Na osnovu izvršenog ocenjivanja, oko 30% (oko 420 kom) stabala ne zadovoljava minimalne ekološke i bezbednosne kriterijume. U ovom broju su sadržane i jedinke već pozicioniranih invazivnih vrsta koje ugrožavaju ovaj i okolni prostor.

Na predmetnoj površini evidentirano je i analizirano oko 3900 stabla, od čega je oko 580 (oko 15%) stabala četinarskih i oko 2865 (oko 73%) lišćarskih vrsta. Od četinarskih vrsta u potpunosti dominira crni bor (Pinus nigra) sa oko 575 stabla (sa po jednim stablom su prisutni smrča (Picea abies) i kedar (Cedrus atlantica)). Sve četinarske vrste su u ovaj prostor unete tokom poslednjih decenija. Od lišćarskih vrsta najzastupljeniji je hrast cer (Quercus cerris) sa evidentiranih oko 310 jedinki. Na ovoj površini u velikom broju su prisutne i invazivne vrste sa oko 550 (oko 14%) evidentiranih jedinki. Takođe, evidentirano je oko 460 (oko 12%) jedinki potpuno suvih stabala, čiju determinaciju nije bilo moguće utvrditi. Srednja vrednost vitalnosti je 3,18, a srednja vrednost dekorativnosti je 2,97. Na pojedinim delovima ovog prostora invazivne vrste dominiraju i direktno ugrožavaju ostalu vegetaciju (autohtonu i alohtonu). Trend njihovog prostornog širenja i ekološkog uticaja je evidentan naročito u kontekstu lošeg stanja ostalih vrsta i činjenice da je u prošlosti odsustvovale bilo kakve mere nege i sanacije. Zatečeno stanje drvenastih vrsta ukazuje na višedecenijsko odsustvo nege, postojanja mera gazdovanje što je rezultiralo izrazito slabim fiziološkom kondicijom stabala kao i stvaranje nebezbedne i rizične zone za prohodnost i korišćenje.

 

Pozicije elemenata visoke drvenaste vegetacije su prikazane na KTP-u za zonu RTS-a.

3.6 Infrastruktura

Postojeće stanje – vodovod

Po svom visinskom položaju teritorija obuhvaćena granicom Plana pripada drugoj i trećoj visinskoj zoni vodosnabdevanja grada Beograda.

Od magistralnih cevovoda druge visinske zone u granici Plana se nalaze:

• Ø 700 koji spaja PPV „ Bele vode“ sa rezervoarom „Topčider 1“ i
• Ø 500 u Ulici Blagoja Parovića i Kneza Višeslava.

Od magistralnih cevovoda treće visinske zone u granici Plana se nalaze Ø 400 i Ø 500 duž Ulice kneza Višeslava do vodotornja „Košutnjak“.

Postojeće stanje – kanalizacija

Teritorija obuhvaćena granicom Plana pripada prostoru Centralnog kanalizacionog sistema i to delu koji se kanališe po separacionom načinu odvođenja kišnih i upotrebljenih voda.

Osim fekalne i atmosferske kanalizacije manjeg prečnika koja se nalazi u okolnim ulicama u Ulici Ace Joksimovića se nalazi atmosferski kolektor Ø 1000.

Postojeća elektroenergetska mreža i objekti

U okviru granice predmetnog Plana izgrađeni su podzemni vodovi 35 kV:

• dva voda od TS 110/35 kV "Beograd 2" do TS 35/10 kV "Kanarevo brdo",
• jedan vod od TS 110/35 kV "Beograd 2" do TS 35/10 kV "Rakovica".

Za potrebe napajanja postojećih potrošača električnom energijom izgrađen je manji broj

TS 10/0,4 kV sa odgovarajućom mrežom vodova 10 kV i 1 kV. Mreža postojećih elektroenergetskih vodova izgrađena je podzemno i nadzemno.

Postojeća telekomunikaciona mreža i objekti

Predmetno područje pripada kablovskom području automatske telefonske centrale (ATC) "Čukarica" i "Žarkovo". Pristupna telekomunikaciona (TK) mreža izvedena je kablovima postavljenim nadzemno, slobodno u zemlju ili u TK kanalizaciju, a pretplatnici su preko spoljašnjih odnosno unutrašnjih izvoda povezani sa distributivnom mrežom. U okviru granice predmetnog Plana izgrađene su dve bazne stanice.

Postojeća toplovodna mreža i objekti

Iz pravca toplane „Cerak” ka granici predmetnog obuhvata, saobraćajnicom Kneza Višeslava, izgrađen je magistralni toplovod Ø323,9mm. U okviru granice obuhvata, delom je izvedena toplovodna mreža sa koje su pojedini potrošači priključeni na daljinski sistem grejanja.

Postojeća gasovodna mreža i objekti

U delu koridora saobraćajnica Kneza Višeslava i Miloja Zakića izvedena je deonica

čeličnog gasovoda Ø273mm za radni pritisak p=6÷16 bar-a.

Zaštitna zona ovog gasovoda iznosi po 3m obostrano od spoljne ivice cevi. U okviru granice obuhvata delom je izvedena distributivna polietilenska gasovodna mreža sa koje su pojedini potrošači gasifikovani.

3.7 Mikroklimatski uslovi i inženjersko geološke karakteristike područja

Klimatske karakteristike

Područje Beograda karakteriše umereno-kontinentalna klima kao i izražena četiri godišnja doba, sa razlikama između srednjih godišnjih temperatura u letnjem i zimskom periodu. Košutnjak i Topčider se odlikuju postojanjem umerenih oscilacija klimatskih parametara što rezultira prijatnijom i jednoličnijom mikroklimom od urbanizovanijih delova grada. Zahvaljujući prisustvu priorodnih i prirodi bliskih elemenata smanjeno je dnevno i godišnje kolebanje temperature vazduha što čini klimu vlažnijom i blažom.

Posmatrano po desetogodišnjim periodima, poslednjih godina se jasno uočava konstantan porast srednjih godišnjih i mesečnih vrednosti temperature vazduha što je delimično rezultat klimatskih promena a delimično povećavanja neporoznih površina u gradu kao rezultat procesa urbanizacije.

Za područje Beograda naročito je karakteristična pojava vetra košava (jugoistočni vetar), koji preovlađuje u zimskim, prolećnim i jesenjim mesecima i pored pozitivnog uticaja na kvalitet vazduha u gradu ima određene negativne aspekta kao što je isušivanja zemljišta. Zapadni vetar se pretežno javlja leti, po jačini je znatno slabiji od košave, i može da ima određeni uticaj na smanjenje temperaturnih ekstrema.

 

Geografski položaj i morfološke karakteristike terena

Prema teritorijalnoj podeli, interval prostiranja konkursnog područja u odnosu na nadmorsku visinu iznosi 159 – 218 m.n.v.

Sadašnja forma terena predmetnog područja je u izvesnoj  meri posledica antropogenog delovanja s obzirom na to da je urbanizacija u većoj meri zaustavila savremene geodinamičke procese. Ipak veći deo koji pod prirodnim i prirodi bliskim elementima je prostor u kome se mogu jasno registrovati poneke posledice savremenih geoloških procesa.

Konkursni obuhvat jednim svojim delom pripada celini 7 područja PKIC Topčider koji predstavlja izrazitu morfološku celinu na teritoriji grada Beograda čiji potez sa okolnim uzvišenjima predstavlja deo grada sa najraščlanjenijim reljefom i nadmorskim visinama koje se kreću od 71-84m u aluvijalnoj ravni Topčiderske reke do 200-218m ka pobrđu Dedinja i  Košutnjaka kao hipsometrijski najvišim delom terena (na potez Kneza Višeslava u delu kod Filmskog grada – kota 217). Najvećim delom nagibi su od 5-20 stepeni, a na mestu usecanja Topčiderske reke između Dedinja i Košutnjaka nagibi su veći od 20 stepeni.

 

Inženjersko-geološki uslovi

Po svojoj konfiguraciji konkursno područje predstavlja sam greben terena sa najvišim delovima padinskih strana. U sklopu urbanizacije morfologija terena je u znatnoj meri izmenjena sa lokalnim većim ili manjim zasecanjima, usecanjima i nasipanjima terena koji su izvedeni u cilju nivelacije. Morfološki posmatrano, predstavlja padinu blagog do srednjeg nagiba. Teren je u prirodnim uslovima stabilan.

Primarni morfološki oblici na ovom terenu, koji su nastali posle povlačenja jezera, su naknadno zamaskirani i ublaženi taloženjem relativno debelog kvartarnog pokrivača. Današnja morfologija terena generalno je nasleđena od nekadašnjeg prekvartarnog reljefa za čije formiranje su od posebnog značaja padinski procesi, čiji je rezultat formiranje različitih morfoloških oblika i promenljivih nagiba površine terena. Preko osnovnih stenskih masa koje predstavljaju sedimenti tercijarne (sarmatski krečnjaci) i kredne starosti, istaloženi su lesni, deluvijani (padinski lesni deluvijum i deluvijalne prašinaste gline) i deluvijalno-proluvijalni sedimenti kvartarne starosti. Površinski deo terena je izgrađen od antropogenih naslaga različite debljine. Morfologija terena i složenost geološke građe istražnog prostora, posebno litološki sastav, odnosno tip poroznosti pojedinih članova, uslovili su i složena hidrogeološka svojstva terena. Nivo podzemne vode postojećim istražnim radovima nije utvrđen, ali se shodno geološkoj građi sezonski mogu očekivati male količine procednih voda na kontaktu kvartarnih i tercijarnih tvorevina.

Prema inženjersko-geološkoj rejonizaciji definisanoj za potrebe PGR Beograda istražni prostor pripada Regionu A koji obuhvata pobrđa između Save i Dunava, odnosno inženjersko-geološkim rejonima IA1 i IIA2.

 

Slika 42: Geološki podaci Beograd _ Urbanistički zavod Beograda - Mapa
• crvenim tačkama obeležena mesta bušotina

REJON IA1 - Ovaj rejon obuhvata stabilne terene sa nivoom podzemne vode na dubini od preko 5m. Sa inženjersko-geološkog aspekta ovakvi tereni su ocenjeni kao najpogodniji za urbanizaciju (stanovanje, infrastruktura, saobraćaj), bez ograničenja u korišćenju, a uz uvažavanje lokalnih inženjersko-geoloških karakteristika terena.

REJON IIA2 - uslovno povoljan teren za urbanizaciju. Inženjersko-geološka svojstva ovih terena uslovljavaju izvesna ograničenja pri urbanizaciji prostora. Obuhvata terene nagiba 5-10 stepeni, lokalno i vertikalne, terene sa nivoom podzemne vode plićim od 5m i uslovno stabilne terene. Korišćenje ovih terena za urbanizaciju uslovljava nivelaciono prilagođavanje prirodnim uslovima, preventivne geotehničke mere zaštite stabilnosti iskopa i prirodnih padina, kontrolisano dreniranje podzemnih voda.

 

3.8 Planske uslovljenosti – izvodi iz aktuelne planske dokumentacije

Planski osnov za područje obuhvata i kontaktnog područja:

• Plan generalne regulacije građevinskog područja sedišta jedinice lokalne samouprave – grad Beograd celine I-XIX, (Službeni list grada Beograda br. 20/16, 97/16, 69/17, 97/17, 91/20, 72/21 i 27/22), (u daljem tekstu: PGR Beograd)^[1]
• Izmene i dopune plana generalne regulacije građevinskog područja sedišta jedinice lokalne samouprave - grad Beograd (celine I-XIX) - (I faza - 2. etapa) ("Sl. listu grada Beograda" br 27/22), (u daljem tekstu: Izmena PGR)^[2]
• Plan generalne regulacije sistema zelenih površina Beograda („Službeni list grada Beograda", br. 110/19), (u daljem tekstu: PGRSZP Beograd)^[3]
• Generalni urbanistički plan beograda 2041 (rani javni uvid) (u daljem tekstu: RJU GUP2041)^[4]
• Plan detaljne regulacije prostorno kulturno-istorijske celine Topčider – II faza, celina 3, Gradske opštine Savski venac, Čukarica i Rakovica ("Sl. list grada Beograda",br.88/16) (u daljem tekstu: PDR PKIC Topčider)^[5]
• Regulacioni plan dela mesne zajednice "Sportski centar" na teritoriji opštine Čukarica ("Sl. list grada Beograda", br. 10/03) (u daljem tekstu: RP dela MZ Sportski centar)^[6]
• Plan generalne regulacije sportsko-rekreativnog centra "Košutnjak" ("Sl. list grada Beograda", br. 79/14) (u daljem tekstu: PGR SRC Košutnjak )^[7]
• Plan detaljne regulacije za izgradnju pravoslavnog hrama sa pratećim objektima na području Čukarice ("Sl. list grada Beograda", br. 3/05) (u daljem tekstu: PDR pravoslavnog hrama)^[8]
• Izmena i dopuna detaljnog urbanističkog plana mesne zajednice "Sportski centar" i delova mesnih zajednica "Cerak" i "Vinogradi" ("Sl. list grada Beograda", br. 30/93) (u daljem tekstu: Izmena i dopuna DUP-a)^[9]
• Detaljni urbanistički plan kompleksa između Ulice B. Parovića, kompleksa Fakulteta za fizičko vaspitanje, Ulice olimpijskih igara, R. Mitrovića, Đ. Ognjanovića, uključujući raskrsnicu sa Ulicom Trgovačkom i Požeškom i Ulice Požeške i Ulice Blagoja Parovića - Sunčana padina ("Sl. list grada Beograda", br. 10/89, 5/95) (u daljem tekstu: DUP „Sunčana padina“) ^[10]
• Regulacioni plan područja između ulica Žarkovačke, beogradskog bataljona, Blagoja Parovića, rekreativno-sportskog centra "Košutnjak" i Zimonjićeve ulice u Beogradu, ("Sl. list grada Beograda", br. 12/99) (u daljem tekstu: RP područja)^[11]

Prema Planu generalne regulacije sistema zelenih površina Beograda na području obuhvata planirane su sledeće namene:

• šume i šumsko zemljište,
• šume u javnim službama,
• zelene površine u otvorenim stambenim blokovima i
• zaštitni zeleni pojas.

Područje u okviru granice PGRSZP Beograda u potpunosti se nalazi unutar "Unutrašnjeg prstena" sistema zelenih površina. Prema PGRSZP Beograda za kategoriju šume i šumsko zemljište propisano je sprovođenje neposrednom primenom pravila plana generalne regulacije, a zelene površine u otvorenim stambenim blokovima i zaštitni zeleni pojas sprovode se na osnovu važećeg urbanističkog plana – Regulacioni plan dela mesne zajednice "Sportski centar" na teritoriji opštine Čukarica ("Sl. list grada Beograda", br. 10/03). Prema istom planu navedene kategorije predstavljaju ekološko i estetsko funkcionalne elemente zelene infrastrukture urbanog predela koji imaju značajnu ulogu u unapređenju karaktera predela ali i očuvanju biodiverziteta. U delu prostora koji pripada Prostorno kulturno istorijskoj celini Topčider obavezujuće su mere integrativne konzervacije.

^[1] PGR Beograd

^[2] Izmena PGR

^[3] PGRSZP Beograd  

^[4] RJU GUP2041

^[5] PDR PKIC Topčider

^[6] RP dela MZ Sportski centar

^[7] PGR SRC Košutnjak  

^[8] PDR pravoslavnog hrama

^[9] Izmena i dopuna DUP-a

^[10]DUP „Sunčana padina“  

^[11]RP područja

 

Prikaz granica urbanističkih planova

Slika 43: Granice urbanističkih planova – Urbanistički zavod Beograd Mapa


Generalni urbanistički plana Beograda 2041 (materijal za rani javni uvid)

U toku je izrada Generalnog urbanističkog plana Beograda 2041. Početkom 2023. godine pokrenut je proces uključenja šire javnosti u izradu novog Generalnog urbanističkog plana Beograda 2041, dugoročnog strateškog plana razvoja Beograda, koji ima ulogu da pruži okvir održivog razvoja grada. Tom prilikom, kroz "Inicijalnu anketu - Ka Beogradu 2041", stanovnici grada su izrazili su svoja mišljenja, potrebe, konstruktivne predloge i time doprineli formiranju jasnije polazne slike društvenih potreba i snaga za realno i inovativno kreiranje puta ka budućem gradu po meri svih Beograđana. Pristigli odgovori, kao i druge inicijative građana, koje su dobijene u prethodnom periodu, predstavljali su značajan orijentir u sprovođenju stručnih analiza trenutnog stanja i prvim promišljanjima realno mogućih budućih pravaca razvoja Beograda.

Radni tim Urbanističkog zavoda Beograda JUP, pripremio je Elaborat za rani javni uvid u Generalni urbanistički plan Beograda 2041, koji sadrži do sada prikupljen radni materijal od važnosti za ovaj plan. Elaborat predstavlja Zakonom propisanu platformu znanja o našem gradu i ima svrhu da omogući informisani javni dijalog svih aktera razvoja grada i postizanje zajedničkog razumevanja oko prioriteta i načina budućeg razvoja.

Slika 44: Plan namena - Elaborat ranog javnog uvida Generalni urbanistički plana Beograda (GUP 2041)

U Elaboratu za rani javni uvid Generalnog urbanističkog plana Beograda (GUP 2041) za područje u okviru konkursnog obuhvata planirane su zone sledeće namene:

• kompleksi javnih službi
• zona zelenilo - šuma
• zona javnih, komercijalnih i stambenih objekata u srednjoj zoni

Izvodi iz planske dokumentacije dati su u prilogu uz program - III IZVODI IZ PLANSKE DOKUMENTACIJE.